Μπες στα παπούτσια μου

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα σε μια γειτονιά, όπου το παιχνίδι στους γύρω δρόμους και στις αλάνες περίσσευε, μα ποτέ δεν μου έφτανε. Γι’ αυτό και όταν μεγάλωσα λιγάκι, έγινα νηπιαγωγός. Παιχνίδια στο σχολείο κάθε μέρα μέχρι το μεσημέρι και η συνέχεια το απόγευμα στο σπίτι με τα τρία δικά μου παιδιά. Κάποια στιγμή ανακάλυψα πως μου αρέσουν τα ταξίδια. Όχι αυτά με τα καράβια και τ’ αεροπλάνα. Τα άλλα με το νου και τη φαντασία. Στις περιπλανήσεις μου, γνώρισα μοναδικούς φίλους με περίεργα ονόματα, όπως η ανεπανάληπτη Βρωμερή Κάλτσα, μια γριά ινδιάνα, που πέτυχα κάποτε στη Β. Αμερική. Ανακάλυψα ακόμη, πως μου αρέσει να παίζω με λέξεις και σκέψεις, στιγμές και εικόνες, ψέματα κι αλήθειες. Κάπως έτσι λοιπόν, άρχισα να σκαρώνω ιστορίες, άλλοτε μικρές, άλλοτε μεγάλες, άλλοτε στο χαρτί, άλλοτε στην οθόνη και να ταξιδεύω ανταμώνοντας τους ήρωες και νικώντας τους δράκους μου. Και εύχομαι να κρατήσει πολύ αυτό το ταξίδι…. Διηγήματά μου έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Το παραμύθι μου με τίτλο «Το χρωματιστό κουβάρι της ζωής» απέσπασε το Ά βραβείο στο 2ο Διαγωνισμό παραμυθιού από εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης. Τα ταξίδια όμως που με συναρπάζουν περισσότερο είναι αυτά του νου και της φαντασίας. Γι’ αυτό και άρχισα να γράφω βιβλία. Κάπως έτσι λοιπόν μπήκε στη ζωή μου ο Ρομπ και γυρίσαμε παρέα όλο τον κόσμο.